Stado Złotych Lwów

-Nie ma problemu, pod warunkiem, że nie będą za głośno.
*Spojrzała znów na przepaść. Była wysoka, na dole płynęła szaroka rzeka. Aż prosiło się, aby spróbować...*

-Najprostszy sposób.
*Lwica odeszła z chytrym uśmieszkiem. Nie patrzyła nawet, jak Chay spada. Miała to gdzieś.*

-Czekaj! Ja też!*krzyknęła i spadła w przepaść za Chay.* Juhu!

///Taaak!///
*Chay spadała dalej. Niebieska otchłań rzeki coraz bardziej się zbliżała. Lwica skuliła się, obracając się plecami do wody. Wtedy poczuła się, jakby wylądowała na czymś twardym, jednak po sekundzie wokół niej była woda. Grzbiet ją bolał, lecz to było tego warte. Wynurzyła się z rzeki, i zobaczyła spadającą Karindę i schodzącą w dół Swah.*
///Jestem niezniszczalna.///

*Lwica zeskoczyła na ostatnią półkę skalną. Pod nią znajdowała się woda.*
-I to by było na tyle. Teraz kto wejdzie na górę?
*Swahili uśmiechnęła się szyderczo i wskoczyła na wyższą skałę i następną, i następną...*

*Kovu wychylił się zza skały i, jak to miał w zwyczaju, bezszelestnie pojawił się koło Chay. Po chwili namysłu wskoczył do wody tuż obok niej.*
- Juhuu!
*Zawył, wynurzając się i odrzucając do tyłu mokrą grzywkę.*

- No pewnie!
*Wyskakuje z wody i wskakuje na pierwszą półkę skalną.*
- Ścigamy się?
*Pyta z błyskiem w oku i nie czekając na odpowiedź wskakuje jeszcze wyżej.*