Stado Złotych Lwów

Chodźmy zatem! Na górze widoki będą jeszcze piękniejsze. *ruszył powoli pod górę nucąc wesoło* Zabieszczaduj dzisiaj z nami! Niech pokłonią Ci się połoniny. Zabieszczaduj razem z aniołami, lot swój kieruj do Górnej Wetliny.

*zaśmiał się na piosenkę Kovu, a lew zanucił kolejną* Góry moje, wierchy moje! Opuśćcie swe ramiona. Niech na miękkim z mchu posłaniu, cichuteńko skonam. Ojcze mój, halny wietrze! Powiej ku Północy. Niechaj drżącą swoją ręką, zamknij zgasłe oczy.

Góralu! Czy Ci nie żaaal? *zaśmiał się tylko do Kovu* Dobra, dosyć śpiewania. *pobiegł do przodu* Ouu.. robi się zimno.

Ja proponuję przeczekać noc w jakieś grocie. *znajduje jedną, sporą grotę w ścianie. Wchodzi do niej* Idealna dla trzech lwów. Chodźcie! *kładzie się pod ścianą*

Hehe... stary lew górołaz wie jak w cieple przetrwać noc w górach. *objął lwa łapą i przytulił do siebie* Teraz będzie Ci jeszcze cieplej.

Lamparty tak wysoko nie wchodzą. Nie bój się, ja Cię obronię, w razie potrzeby. *uśmiechnął się do lwa*

Śpij dobrze, Kovu. *powiedział szeptem do lwa, czujnie pilnując wylotu z groty*