Stado Złotych Lwów

Zaraz, zaraz... Nero... Skądś kojarzę to imię. Tak, to był pies mojej cioci! xD

Będzie dalszy ciąg opowiadania, czy temat można zamknąć?

Trututu, przyszedł czas napisania czegoś!
Rozdział 5 - Ponowny atak
Wszystkie lwy obudziły się rano w Grocie. Kovu i Kiara stali na LS, gdy nagle zobaczyli w oddali dużą grupkę lwów.
- O nie! To Zira!
- Szybko, trzeba zawiadomić stado!
Kovu i Kiara zaalarmowali stado do walki i dorosłe lwy wyszły przed Lwią skałę.
- Lwiątka, szybko, ucieknijcie! - Zawołała Kiara.
- Biegnijmy do naszego Baobabu! - powiedział Nero.
- Dobrze, ale szybko!
Pobiegli najszybciej jak mogli do Baobabu, który znajdował się jakieś 3 metry od LS. Małe lwy weszły na parapet[czyli góra baobabu, zaogrodzona deskami].
W tym czasie stado SLZ zaczęło się bić z SZZ. Na razie górę stanowiło SZZ, bo miało przewagę liczebną.
- Ej, mam pomysł! - Powiedział następca tronu ze szczęściem.
- Jaki? - Zapytała Shire
- Widzieliście tamte kamienie na dole? - Wskazał, po czym przyniósł mnóstwo kamieni.
- Tak, ale po co ci to? - Spytała dziwnie Kante.
- Po to, by rzucać na złoziemców kamieniami!
- Super! - Ucieszyły się lwiątka, a gdy kilka złych lwów przechodziło pod baobabem, od razu dostawali kamieniem w głowę i wyrzucano ich z pola walki, do rzeki, która powstała ze ścieżki, i z deszczu zalała ją woda. W końcu LZ miało przewagę liczebną. Największą bitwę staczała Nala i Zira. Dugą najważniejszą walkę robił Kovu i Samir. Obie dwie pary biły się nad rzeką. W końcu Samir zrezygnował z walki z Królem, i pobiegł się bić z innymi. Kovu pognał za nim, bo na pewno nie mu darował. Zira i Nala biły się, aż w końcu Nala upadła na ziemię. Bez oddechu i znaku życia. Kiara to widziała i popchnęła z zemsty Zirę do rzeki. Ta się już na dobre utopiła, a Sami nie mógł jej uatować.
- Ty! - Krzyknąć Samir oskarżycielsko na Kiarę. - Ty ją zabiłaś!
- A mam jej darować zabicie mojej matki?!
Wtedy Samir nie wytrzymał i popchnął Kiarę tak, jak Skaza Sarabi. Samir miał dać śmiertelny cios, kiedy brązowa lwica rzuciła się na niego i odepchnęła, a on, warcząc, uciekł. Lwica miała niebieskie oczy i pysk jak Nala.
- Dziękuję ci! Jak masz na imię? - Spytała Kiara.
- Ja? Serpeen.
- Miło poznać. Chodźmy do groty, robi się późno.
Lwice, lwy i lwiątka wróciły spać do Groty. Wreszcie miały święty spokój.
Lecz nie na długo..

A ja ci radzę nie pisać skrótami "SLZ", "SZZ", tylko pełnymi nazwami. Swoją drogą - troszkę dużo powtórzeń.

Dobra, porzucam opowiadanie, bo nie mam weny i nie chce mi się. Ale zrobię inny temat, którego nie porzucę.